Waarvoor staat 'Karate' ?

Letterlijk uit het Japans vertaald, betekent karate "Lege Hand". Deze term is afkomstig van het oude Japan, waar het verboden was om wapens te dragen. Door het verbod op wapendracht, ontwikkelde zich een verdedigingstechniek zonder wapens, vooral beoefend door monniken, in kloosters. De enige 'wapens' die ze altijd bij zich hadden, waren hun handen en voeten. Dit is -zeer kort uitgelegd- hoe karate ontstaan is. Aangezien dit hier de website is van een karateclub, vinden wij deze uitleg voldoende. Indien u toch meer informatie hierover wenst, dan verwijzen wij u door naar geschiedkundige lectuur.

Planken breken ?

Vele mensen gaan bij karate spontaan denken aan planken doormidden slaan met de handen of de voeten. Eigenlijk heeft dit weinig te maken met karate. Dit is ook geen onderdeel van de trainingen, je zal dit enkel te zien krijgen op demonstraties. Wat men hiermee wil aantonen, is hoe krachtig een goed uitgevoerde karatetechniek wel is. In principe zou men met 1 perfect uitgevoerde karatetechniek zijn tegenstander moeten uitschakelen. Om dit te demonstreren zal men één of meerdere planken in 1 klap doormidden slaan.

Karate, een sport ?

Karate wordt hier in de Westerse leefwereld beschouwd als een sport, dikwijls zelfs als een 'gevechtssport'. Karateka's zullen eerder spreken van een 'martial art' of -vrij vertaald- 'Oosterse gevechtskunst'. Ooit zei iemand hetvolgende : 'Karate is geen sport, maar een manier van leven".' Karate gaat immers verder dan lichamelijke training. Concentratie, discipline, hoffelijkheid,... zijn naast het lichamelijke aspect even belangrijk. Karate beoefen je niet enkel tijdens de trainingen, maar ook daarbuiten. Hiermee bedoelen we dat het mentale aspect van karate iemand (in positieve zin) verandert. Dit uit zich in kleine dingen in het dagdagelijkse leven. Voor de ene is de karatetraining een uitlaatklep en die persoon wordt er rustiger van, voor iemand anders kan karate het zelfvertrouwen vergroten,... Hoe dit zich uit, hangt van persoon tot persoon af.

Gevaarlijk ?

Zoals in de vorige paragraaf reeds vermeld, wordt karate vaak onder de noemer 'gevechtssport' geplaatst. Oorspronkelijk is karate ontwikkeld als verdedigingstechniek en dit is tot op heden nog steeds niet anders. Een karateka mag buiten de dojo (oefenzaal) enkel karatetechnieken gebruiken om zich te verdedigen.
In de shotokan-stijl die in onze club beoefend wordt, leert men om alle technieken volledig te beheersen. Dit wil zeggen dat indien men met partner werkt, de techniek dient te stoppen net voor impact. Er is wel degelijk contact, maar dit zonder dat men zijn tegenstander pijn doet of kwetst. De kans op kwetsuren als gevolg hiervan is dus minimaal. En omdat men de training steeds aanvat met een degelijke opwarming, is ook de kans op andere sportblessures (zoals bv. spierverrekkingen) eveneens tot een minimum herleid.

Enkele bedenkingen

Tot slot nog enkele opmerkingen en citaten:

• "Karate begint pas wanneer men de zwarte gordel behaald"
• "Een vermeden gevecht, is een gewonnen gevecht"
• Iedereen moet kunnen karate beoefenen, elk op zijn manier, volgens zijn eigen mogelijkheden.
• Indien wij vaststellen dat een clublid karate gebruikt buiten 'het karate-gebeuren', dan zullen er sancties worden genomen.